یکی از مهم ترین ویژگی های فردی برام اینه که طرف هرچی میخواد باشه ولی صفت قدرشناسی رو داشته باشه.ینی در جواب کارهایی که براشون میکنیم هرچقدر ناچیز تشکر کنه. این خیلی مهمه برام.
یادمه تو اتوبوس چندباری نشسته بودم و خانمهای مسن سوار میشدن من سریع پا میشدم که اونها بشینن هرچند مسیر خودم خیلی طولانی بود و کلی باید روی پا وامیستادم ولی دو الی سه بار خانمها مینشستن نه تنها تشکری نمیکردن بلکه چپ چپم نگام میکردن نمیدونم چرا :/
چند روز پیش یک خانم مسن سوار شد منم چون راهم طولانی بود دیگه بلند نشدم یک خانم دیگه بلند شد و اون خانم نشست اینقدر ازش تقدیر و تشکر کرد :|
اگه من بودم هیچی نمیگفتن
مامانم میگه حتما فکر میکنن وظیفته =||
این فقط یک مثالش بود
ولی در کل خیلی برام مهمه وقتی کاری برای کسی میکنم تشکر کنه ازم
هیچ کار دیگه ام نکرد مهم نیس ولی تشکر کردن حتما باید باشه! خخ
درباره این سایت